ရခုိင္အမ်ဳိးသားပါတီ၏ ပြဲဦးထြက္ ႏုိင္ငံေရး ဦးက်ဳိးမႈ

“ရခုိင္ျပည္နယ္မွာ ပါတီ တစ္ခုခုက တစ္ပါတီ ႀကီးစုိးေရးကုိ ဦးတည္ခ်က္ထားပါက ရခုိင္ျပည္နယ္တစ္ခုလုံးကုိ ေခ်ာက္ထဲ တြန္းခ်သလုိျဖစ္သြားပါမယ္။ ပါတီစုံ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိလည္း ဆန္႔က်င္ရာ ေရာက္သြားပါမယ္”
ရခုိင္ျပည္နယ္အမ်ဳိးသားအင္အားစုပါတီ ဗဟုိေကာ္မတီ၀င္ ဦးေက်ာ္ျဖဴက ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္ ၃ ရက္ေန႔ထုတ္ စံေတာ္ခ်ိန္ သတင္းစာမွ တဆင့္ ေျပာၾကားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
မွန္ေပသည္။ တစ္ပါတီ စနစ္ႀကီးစုိးၿပီး ပါတီတြင္း “မူ” ကုိ အေျခမျပဳ၊ “လူ” ကုိ အေျချပဳသည့္ ႏုိင္ငံေရးေဖာက္ျပန္မႈမ်ား၊ ႏုိင္ငံေရး လုိဏ္စားမႈမ်ား ရခုိင္ျပည္၌ ရွင္သန္ႀကီးထြားလာမည္ကုိ ရခုိင္တုိင္းရင္းသားမ်ားအားလုံး စုိးရြံ႕မည္မွာ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲ။ ထုိ အေျခ အေနမ်ဳိးကုိ ေရွာင္လႊဲႏုိင္ရန္ ရခုိင္အမ်ဳိးသားတုိင္း သတိထား ေစာင့္ၾကည့္သင့္သည္။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိ ဗဟုိျပဳကာ တည္ေဆာက္ထားသည့္ ႏုိင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈသည္ ဧကရာဇ္ ေခတ္မ်ားတြင္သာ ေအာင္ျမင္ႏုိင္ေပလိမ့္မည္။
ယေန႔ ရခုိင္အမ်ဳိးသားတုိ႔ ခါးသီးစြာ ရင္ဆုိင္ေနရေသာ အခက္အခဲျပႆနာမ်ားကုိ ၀င္ေရာက္ တာ၀န္ယူ မွ်ေ၀ ေျဖရွင္းရန္ ရခုိင္အမ်ဳိးသားပါတီ (ALD + RNDP) ကုိ ယုံၾကည္ အားကုိးေနၾကသည္။ ရခုိင္အမ်ဳိးသားပါတီသည္ ၀န္ႀကီးခ်ဴပ္မပါေသာ ရခုိင္ျပည္နယ္ အစုိးရဖြဲ႔စည္းႏုိင္ေရး ဟူေသာ ခံယူခ်က္ တစ္ခုတည္းျဖင့္ အင္အားႀကီး ပါတီ (၂) ခုကုိ ဖုတ္ပူမီးတုိက္ အပူတျပင္း ေပါင္းစည္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဆုိရပါမူ မဲအျပတ္အသတ္ အႏုိင္ရရွိေရး တစ္ခုတည္းသည္ ပါတီ ဦးေဆာင္သူတုိ႔၏ မဟာရည္မွန္းခ်က္။
သက္ဆုိင္ရာ ပါတီ တစ္ခုခ်င္းစီ၏ ခ်မွတ္ထားေသာ မူ၀ါဒ၊ လမ္းစဥ္၊ လုပ္ငန္းစဥ္၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္း၊ စည္းမ်ဥ္း - စည္းကမ္း၊ ေရတုိ-ေရရွည္ စီမံခ်က္မ်ားကုိ ေပါင္းစည္းခဲ့ျခင္း မဟုတ္။ လူခ်င္းေပါင္းစည္းျခင္း၊ နာမည္ခ်င္း ေပါင္းစည္းျခင္း သက္သက္ဟု ယူဆရမည္ ျဖစ္သည္။
စနစ္တက် တည္ေဆာက္ထားေသာ ပါတီအဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုတြင္ ပါတီ၀င္မ်ား၏ အသိဥာဏ္၊ ဗဟုသုတႏွင့္ လက္ေတြ႔ ျဖတ္သန္းမႈမ်ား အေပၚတြင္ အေျခခံ ထားျခင္းျဖစ္ရာ ထုိ အသိဗဟုသုတႏွင့္ အေတြ႔အႀကဳံမ်ားအရ အလြယ္တကူ စြန္႔လႊတ္ရန္ မျဖစ္ႏုိင္ေခ်။ သုိ႔ေသာ္ စြဲကုိင္ထားေသာ အယူအဆႏွင့္ က်င့္သုံးသည့္ နည္းနာမ်ားကုိ ေသခ်ာေ၀ဖန္ ဆန္းစစ္ျခင္း မျပဳဘဲ အလြယ္တကူ စြန္႔လႊတ္ျခင္းသည္ သေဘာထား ေပ်ာ့ေပ်ာင္းျခင္း မမည္။ မူမဲ့ျခင္းသာျဖစ္သည္။ ဆုိရပါမူ ေၾကာင္ခံတြင္းပ်က္ႏွင့္ ဇရက္ေတာင္ပံက်ဳိးတုိ႔ ေတြ႔ဆုံျခင္းႏွယ္ ရခုိင္အမ်ဳိးသားပါတီကုိ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆုိရမည္ ျဖစ္သည္။

ရခုိင္အမ်ဳိးသားပါတီ၏ ပြဲဦးထြက္ ႏုိင္ငံေရး ဦးက်ဳိးမႈ
-------------------------------------------------------
ရခုိင္ျပည္ရွိ ၿမဳိ၊ သက္၊ ခမီ၊ ဒုိင္းနက္၊ မရမာ (ေခၚ) မရမာႀကီး (ေခၚ) ဘ႐ူ၀ါ၊ ကမန္ စသည္တုိ႔သည္ ရခုိင္ ပေဒသရာဇ္မင္းမ်ား လက္ထက္ကပင္ ဌာေန တုိင္းရင္း သားမ်ား၊ ရခုိင္ျပည္/ ႏုိင္ငံသားမ်ားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ျဖစ္သည္။ ၎တုိ႔အေနျဖင့္ လူမႈေရး၊ ပထ၀ီအရ ၎တုိ႔ အေျခခ် စုစည္းေနထုိင္ရာ ေဒသမ်ား၌ ၎တုိ႔၏ ဓေလ့ထုံးစံႏွင့္အညီ ကုိင္ပုိင္ အုပ္ခ်ဴပ္ခြင့္ ရထုိက္သည္။ ဟိႏၵဴ ကုလား၊ မူဆလင္ ကုလား၊ တ႐ုတ္မ်ားအေနျဖင့္ အဆုိပါ လူမ်ဳိးစု မ်ားႏွင့္ သဟဇာတ က်ေအာင္ ေနထုိင္လွ်က္ ရခုိင္အမ်ဳိးသား ႏုိင္ငံေရး၊ ေတာ္လွန္ေရး အက်ဳိးစီးပြားကုိ လက္ေတြ႔က်က် ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္သူမ်ားကုိ ႏုိင္ငံသားအျဖစ္ သတ္မွတ္ရမည္ျဖစ္သည္။
သုိ႔ေသာ္ ဧၿပီလတြင္ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အမ်ဳိးညီလာခံတြင္ အဆုိပါ ဌာေနတုိင္းရင္းသားမ်ား၏ ႏုိင္ငံေရးအရ ယုံၾကည္ကုိးစားမႈကုိ ရခုိင္အမ်ဳိးသား ပါတီ ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရသည္။ ရခုိင္အမ်ဳိးသား လက္နက္ကုိင္တပ္မေတာ္မ်ား၏ ႏုိင္ငံေရးအရ ေလးစားအားထားမႈကုိ စြန္႔လႊတ္ခဲ့ရသည္။ သံတြဲ၊ ေတာင္ကုတ္၊ မာန္ေအာင္၊ ဂြ၊ အမ္း၊ ေက်ာက္ျဖဴ စသည့္ ေဒသိယ ေလယူေလသိမ္း စကားသံႏွင့္ပတ္သက္၍ အနည္းငယ္ တင္းမာမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ရသည္။ ဤသည္ ထုိေဒသမ်ား၌ ရခုိင္အမ်ဳိးသားပါတီအေနျဖင့္ ရပ္တည္ရန္ အခက္အခဲ ျဖစ္လာႏုိင္သည္။
ျပည္နယ္၀န္ႀကီးခ်ဴပ္ (ေဟာင္း) ဦးလွေမာင္တင္ ႏုတ္ထြက္အၿပီး အသစ္ခန္႔အပ္မည့္ ၀န္ႀကီးခ်ဴပ္ ေရြးခ်ယ္မႈအေပၚ ပါတီ၏ သေဘာထားကုိ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ထုိ ထုတ္ျပန္ ေၾကညာခ်က္သည္ ပါတီ၏ အာေဘာ္ဆုိေသာ္လည္း ဦးေအးေမာင္၊ ဦးေဇာ္ေအးေမာင္တုိ႔က ပါတီထုတ္ျပန္ခ်က္ကုိ ေသြဖီကာ ဆန္႔က်င္သည့္ လုပ္ရပ္ အခ်ဳိ႕ကုိ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ဆုိရပါမူ ရခုိင္အမ်ဳိးသားပါတီအေပၚ ျပည္သူလူထု ယုံၾကည္မႈ ဤတြင္ ဆိတ္သုဥ္းခဲ့ရ၏။
ပါတီတြင္း ပါတီ တည္ေဆာက္မႈ
-----------------------------------
အေပၚမွ ေအာက္ေျခသုိ႔ ဗဟုိျပဳကာ တည္ေဆာက္ထားသည့္ ANP သည္ ယခုအခါ ယိမ္းယုိင္စ ျပဳလာၿပီျဖစ္သည္။ စစ္မေရာက္ခင္ ျမွားကုန္လုနီးပါး ျဖစ္ေနသည္။ ထုိသုိ႔ေသာ အေျခအေနမ်ားအေပၚ ANP ပါတီမွ အတြင္းေရးမွဴး ဦးခုိင္ျပည္စုိးက “အစုိးရအႀကဳိက္ စကားလုံးမ်ားကုိ ေျပာၿပီး ပါတီ သေဘာထားႏွင့္ ေသြဖီ ေနသည္ကုိ ဖုံးကြယ္ရန္ Capacity ၊ Diplomacy ၊ Win – Win Strategy စသည့္ စကားလုံးမ်ားကုိ သုံးေနၾကေသာ္လည္း ထုိစကားလုံးမ်ားသည္ ေသြဖီေရးသမားမ်ား၏ ထြက္ေပါက္လမ္း ျဖစ္ေနၾကျခင္းကုိ သတိထားၾကဖုိ႔ လုိသည္” ဟူ၍ မွတ္ခ်က္ျပဳ ေျပာၾကားခဲ့သည္။
တဖန္ ဦးေအးေမာင္၊ ဦးေဇာ္ေအးေမာင္တုိ႔ ဦးေဆာင္သည့္ ရခုိင္အမ်ဳိးသားပါတီ (ရန္ကုန္) ကုိ ရည္ၫႊန္းေျပာဆုိထားသည္မွာ “ ေနာက္ဆုံး ေျပာလုိသည္မွာ ပါတီမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားအေနျဖင့္ ျပည္သူမ်က္ႏွာ၊ ပါတီ မ်က္ႏွာတုိ႔ကုိ မေထာက္ထားဘဲ အစုိးရ အလုိက် စကားလုံးမ်ားျဖင့္ ႏုိင္ငံေရးခရီးကုိ ဆက္ေလွ်ာက္၍ မရႏုိင္။ ျပည္သူသည္သာ အမိအဖျဖစ္၍ ထာ၀ရ ရွင္သန္ေနသည့္ ျပည္သူေမတၱာကုိ ခံယူသည့္ ႏုိင္ငံေရးသားေကာင္း ရတနာမ်ား ျဖစ္ေအာင္ ႀကဳိးစားၾကရန္ အႀကံျပဳပါသည္” ဟူ၍ သူ၏ ခံယူခ်က္အေပၚ ျပတ္သားစြာ ေျပာဆုိလာသည္။ ဤသည္ ရခုိင္ အမ်ဳိးသားပါတီအတြင္း ေပၚတင္စိန္ေခၚမႈမ်ားအျဖစ္ (သုိ႔မဟုတ္) ရဲ၀ံ့စြာ ေ၀ဖန္လာျခင္းဟု ယူဆရမည္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ဆုိလွ်င္ ရခုိင္အမ်ဳိးသားပါတီ ထိပ္ပုိင္းအတြင္း မည္သုိ႔ေသာ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္မ်ား ရွိေနၿပီနည္း။ ပါတီသည္ ၎တုိ႔၏ မူပုိင္ မဟုတ္။ အမ်ဳိးသားပါတီကုိ ရခုိင္အမ်ဳိးသားတုိင္း ပုိင္ဆုိင္သည္။ အမ်ဳိးသား အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ စင္စစ္ အေရးပါေသာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားကုိ ၎တုိ႔၏ သေဘာဆႏၵတစ္ခုတည္းျဖင့္ ဆုံးျဖတ္ၾကသည္ဆုိလွ်င္ ANP ၏ ေန၀င္ခ်ိန္ကုိ မၾကာေသာ ကာလတစ္ခုတြင္ ျပည္သူမ်ားက ေၾကညာရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
ရခုိင္အမ်ဳိးသားပါတီအတြင္း - RNDP (Sittwe) ၊ RNDP (Yangoon) ႏွင့္ ALD အျဖစ္ အုပ္စု သုံးခု ပါတီတြင္း လွ်ဳိ႕၀ွက္ ပါတီငယ္မ်ား တည္ေဆာက္ေနေၾကာင္း ပါတီႏွင့္ နီးစပ္သူမ်ားက ေထာက္ျပလာၾကသည္။ ဦးေအးေမာင္၊ ဦးေဇာ္ေအးေမာင္၊ ဦးလွေစာတုိ႔ ဦးေဆာင္သည့္ RNDP (Yangoon)၊ ဦးခုိင္ျပည္စုိး၊ ဦးခုိင္ေက်ာ္မုိး၊ ဦးေက်ာ္ေဇာ္ဦး တုိ႔ ဦးေဆာင္သည့္ RNDP (Sittwe) ႏွင့္ ရန္ကုန္ စေကာလားရွစ္၊ British Council လူငယ္မ်ား ဦးေဆာင္သည့္ ALD အင္အားစုမ်ား အျဖစ္ ရခုိင္အမ်ဳိးသားပါတီတြင္ အသီးသီး ေတြ႔ျမင္လာရသည္။
ျပည္သူႏွင့္ လမ္းလႊဲေနေသာ ပါတီ
-------------------------------------
ထုိထုိေသာ ရခုိင္အမ်ဳိးသားပါတီအား ေဒသခံ တုိင္းရင္းသားမ်ားက ဤသုိ႔ ႐ႈျမင္လာၾကသည္။ ANP သည္ ရခုိင္ျပည္တြင္း ေဒသ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈကုိေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ျပည္သူမ်ား၏ အသက္အုိးအိမ္စည္းစိမ္ကုိေသာ္လည္းေကာင္း၊ ရခုိင္လူမ်ဳိးမ်ား၏ ကံၾကမၼာကုိေသာ္လည္းေကာင္း ဖန္တီီးႏုိင္စြမ္း မရွိ။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒ၏ ေလာင္းရိပ္ေအာက္မွ ေမြးဖြားလာခဲ့ေသာ ပါတီျဖစ္သည္ႏွင့္ အညီ ထုိ ဥပေဒေဘာင္တြင္းမွ ေန၍ ျပည္သူမ်ား၏ အသက္ အုိးအိမ္ စည္းစိမ္ကုိ ေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ျခင္း မျပဳလုပ္ႏုိင္။ ပါတီ၏ လမ္းစဥ္မ်ားကုိ ျပည္သူမ်ားအေပၚ ထင္သာျမင္သာရွိေအာင္ ထုတ္ျပန္ ေၾကညာျခင္းမရွိ စသျဖင့္ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ား အသီးသီး ခ်ျပလာၾကသည္။
ပါတီ တစ္ခုအေနႏွင့္ ခုိင္မာေသာ အနာဂတ္ မူ၀ါဒမ်ား ရွိေနရန္ လုိအပ္သည့္ အေျခအေနတြင္ ပါတီတြင္း ေခါင္းေဆာင္က တျခား အဖြဲ႔၀င္က တျခားသာ ျဖစ္ေနသည္။ ဤသည္မွာ ၂၀၁၅ မတုိင္မီ ရခုိင္အမ်ဳိးသားပါတီ (ANP) ၏ ထိပ္ပုိင္းရာထူးအား အနည္းငယ္ အေျပာင္းအလဲ ျပဳလုပ္ေစလုိသည့္ အေငြ႔ အသက္မ်ားအျဖစ္ ႐ႈျမင္ရမည္ ျဖစ္သည္။
ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိယ္၌က မျဖစ္ႏုိင္မွန္း သိထားသည့္ အရာမ်ားကုိ ျပည္သူလူထုသုိ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ လိမ္လည္လွည့္ျဖားျခင္းမ်ဳိး ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ ပါတီကုိ ျပည္သူက လုံး၀ အထင္ေသးေစႏုိင္သည္။ ပါတီ ဦးေဆာင္သူမ်ားအေနျဖင့္ ဤအခ်က္ကုိ အထူးသတိျပဳသင့္သည္။ မေသခ်ာေသာ၊ လုံး၀ မျဖစ္ႏုိင္ရန္ ရာႏႈန္းျပည့္ ေသခ်ာေသာ အရာမ်ားကုိ ျဖစ္ရမည္ဟူေသာ တလႊဲ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ခ်ျပေပးေနေသာ လူပုဂၢဳိလ္မ်ားကုိ ပါတီမွ စီစစ္ကာ ရွင္းလင္းသင့္သည္။ သုိ႔မဟုတ္ပါက မိမိတုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားေသာ အနာဂတ္ ရခုိင္ျပည္ တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားတြင္ ျပည္သူက ပါတီကုိ ယုံၾကည္မႈ လုံး၀ ကင္းမဲ့သြားႏုိင္ သည္။ သုိ႔ဆုိပါက ပါတီႏွင့္ ျပည္သူသည္ တသားတည္း ျဖစ္မလာေတာ့ပဲ မိမိတုိ႔မွာ အပင္ပန္းခံ တည္ေဆာက္ခဲ့ရသမွ် ထ႐ြိင္ၿမဳိ႕ ပ်က္စီးသကဲ့သုိ႔၊ ဆုိဗီယက္ ယူနီယံ ၿပဳိကြဲသကဲ့သုိ႔ တခဏႏွင့္ အရာအားလုံး ဆုံး႐ႈံးၿပီးသား ျဖစ္ေနလိမ့္မည္။
အေတြးမွားက ဦးေဆာင္ေနသည့္ အလုပ္မွား
--------------------------------------------------
ယေန႔ ရခုိင္အမ်ဳိးသားပါတီ ေခါင္းေဆာင္အခ်ဳိ႕သည္ ပါတီ၏ အေပၚတြင္ ေရာက္ေနၾကသည္။ ပါတီႏွင့္ ရခုိင္ျပည္၊ ရခုိင္လူမ်ဳိးမ်ားသည္ ၎တုိ႔၏ အဆုံးအျဖတ္ေပၚတြင္ မူတည္ေနသည္ဟု သူတုိ႔ကုိယ္ သူတုိ႔ ခံယူေနၾကသည္။ ထုိခံယူခ်က္ျဖင့္ မိမိတုိ႔ ေတြးသည့္အတုိင္း လုပ္ေဆာင္လာၾကသည္။ ပါတီ၀င္မ်ား၏ သေဘာဆႏၵကုိ ရယူျခင္းမျပဳ။ ျပည္သူလူထု၏ သေဘာဆႏၵကုိ ေတာင္းခံျခင္းမျပဳ။ အေတြးမွားက ဦးေဆာင္ေနသည့္ အလုပ္မွားဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ရမည္ျဖစ္သည္။ ဦးခိုင္ျပည္စုိး၏ စကားအရ ဆုိရပါမူ - အစုိးရအႀကဳိက္ စကားလုံးမ်ားကုိ ေျပာၿပီး ပါတီ သေဘာထားႏွင့္ ေသြဖီေနသည္ကုိ ဖုံးကြယ္ရန္ Capacity ၊ Diplomacy ၊ Win – Win Strategy စသည့္ စကားလုံးမ်ား ကုိ သုံးေနၾကေသာ္လည္း ထုိစကားလုံးမ်ားသည္ ေသြဖီေရးသမားမ်ား၏ ထြက္ေပါက္လမ္းသာ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ “ရခုိင္ျပည္နယ္မွာ ပါတီ တစ္ခုခုက တစ္ပါတီ ႀကီးစုိးေရးကုိ ဦးတည္ခ်က္ထားပါက ရခုိင္ျပည္နယ္တစ္ခုလုံးကုိ ေခ်ာက္ထဲ တြန္းခ်သလုိျဖစ္သြားပါမယ္။ ပါတီစုံ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိလည္း ဆန္႔က်င္ရာ ေရာက္သြားပါမယ္” ဟူေသာ ရခုိင္ျပည္နယ္အမ်ဳိးသားအင္အားစုပါတီ ဗဟုိေကာ္မတီ၀င္ ဦးေက်ာ္ျဖဴက ေျပာၾကားခဲ့သည္မွာ ဤ အေျခအေနရ မွန္ကန္ေၾကာင္း သက္ေသျပခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
နိဂုံး
------
“သူ႔လုိ မျဖစ္ခ်င္လွ်င္ သူ႔ကုိ ေလ့လာပါ၊ သုိ႔ေသာ္ တခါတရံ၌ သူ႔ကုိ ေလ့လာရင္းႏွင့္လည္း သူ႔လုိ ျဖစ္သြားတတ္သည္” ဟူေသာ စကားအရ ယေန႔ ရခုိင္အမ်ဳိးသားပါတီ ေခါင္းေဆာင္အခ်ဳိ႕သည္ အာဏာရွင္စနစ္ကုိ တြန္းလွန္လုိ၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ရခုိင္ျပည္ကုိ ဆင္းရဲဒုကၡမွ ကယ္တင္လုိ၍ ေသာ္လည္း ေကာင္း၊ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ အရိပ္အာ၀ါသမွ တဆင့္ ရခုိင္ျပည္ကုိ လူမ်ဳိးျခားပါတီတုိ႔မွ စိတ္ႀကဳိက္ခ်ယ္လွယ္ခြင့္ကုိ မရရွိေစလုိ၍ေသာ္လည္းေကာင္း အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ၂၀၁၀ အလြန္၌ သက္ဆုိင္ရာ နယ္ပယ္အလုိက္ လႊတ္ေတာ္အမတ္၊ လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္၊ ၀န္ႀကီးမ်ား စသျဖင့္ အသီးသီးျဖစ္လာၾကသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ထုိထုိေသာ နယ္ပယ္စုံ၌ တာ၀န္ယူေနၾကေသာ သူမ်ားသည္ ယေန႔အခ်ိန္တြင္ သူ႔လုိ မျဖစ္ခ်င္၍ သူ႔ကုိေလ့လာယင္း သူ႔လုိ ျဖစ္ခဲ့ရၿပီ ျဖစ္သည္။ ဆုိေသာ္ တစ္ပါတီ စနစ္၏ ဆုိးျပစ္မ်ားကုိ “မသြားမီက ေရာက္ႏွင့္သည္” ဟု ဆုိရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ ရခုိင္ျပည္၊ ရခုိင္လူမ်ဳိး၏ အက်ဳိးေက်းဇူးကုိ အမွန္တကယ္လုိလားေသာ၊ သစၥာေစာင့္သိေသာ၊ အျမင့္တြင္ အထီးက်န္စြာ ေနရဲေသာ၊ ရပ္တည္ရဲေသာ၊ အနစ္နာခံလိုေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိး စင္စစ္ ရွားပါးေနခ်ိန္တြင္ ရခုိင္အမ်ဳိးသားတုိ႔အေနျဖင့္ တစ္ပါတီ စနစ္ကုိ လုံး၀ ေရွာင္ရွား သင့္သည္။ သုိ႔မဟုတ္ပါက “က်ားေၾကာက္လုိ႔ ရွင္ႀကီးကုိး၊ ရွင္ႀကီး က်ားထက္ဆုိး” ဆုိသကဲ့သုိ႔ ရခိုင္အမ်ဳိးသားမ်ားသည္ “အမွားေပၚ အမွားဆင့္ ၊ မွားၿပီးယင္း မွား” ၊ “ ႐ုန္းေလ နစ္ေလ” ဆုိသလုိ ဤႏြံ၀ဲဂယက္ထဲမွ ႐ုန္းထြက္ရန္ အခြင့္အလမ္း ရွာေဖြေတြ႔ရွိေတာ့မည္မဟုတ္ေခ်။
(စာေရးသူ- ေအာင္ရဲလင္း (စစ္ေတြ))
(ဤေဆာင္းပါးကို Development News Journal မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)